Energie voor 11 maanden

Een gewaardeerde (ex-)collega voorspelde het al in 2008, het jaar dat ik Ajax en Oranje mocht gaan volgen voor De Telegraaf: ’Als Ajax-watcher ben je nooit een dag helemaal vrij’. Hij kreeg gelijk. Wat heet. Een saai moment heb ik in die ruim tien jaar niet meegemaakt. En sinds die tijd nam de druk door het bedienen van alle Telegraaf-platformen (print, online en video) en de massale opkomst van social media alleen maar toe. Loskomen van mijn werk was lastig. Tot ik vorig jaar Curaçao ontdekte. Vanwege de wintertransferperiode rinkelde mijn telefoon ook op Bon Bini eiland iets vaker dan me lief was, maar het tijdsverschil bleek een uitkomst. Om zeven uur in de avond was het middernacht in Nederland, waren alle deadlines verstreken en kon mijn mobieltje – zonder het risico een transfer te missen – de kluis in.

Die rust was reden om ook in 2019 de in Nederland troosteloze maand januari grotendeels op Curaçao te verblijven. En de talloze uren zon op de strandbedjes van Zanzibar gaven energie voor de komende elf maanden. De heerlijke diners met de voetjes in het zand van het Jan Thiel-strand, de emmertjes ijskoude Polars, mijn vrienden en vriendinnen om me heen,het overal uiterst vriendelijke personeel en de relaxte sfeer op Dushi Korsow (lief Curaçao) zorgden ervoor dat ik nu al sta te popelen om daar ook volgend jaar weer te overwinteren.
 
Heel even was het dankzij Frenkie de Jong alsnog ’transferalarm’ en moest ik het strand met de handdoek in mijn nek verlaten. In huisje 22 van het fraaie resort Livingstone klapte ik onder de airco de laptop open en hield ik intensief contact met mijn collega’s Valentijn Driessen en Marcel van der Kraan. De wereldwijde primeur dat de middenvelder van Ajax komende zomer voor 86 miljoen euro naar FC Barcelona verhuist, vergoedde de ’verloren’ vakantiedag ruimschoots.
 
Door de bezoeken aan het historische Willemstad, het zeevissen, waarbij de vangst met een kleine tonijn en een yellow tail snapper mager was, de bak- en braaduren op het Jan Thiel-strand en de diverse duiken in de zuidelijke Caraïbische zee was het vakantiegevoel weer terug. Waarbij de etentjes bij Hemingway op Mambo-beach en Zest, op steenworp afstand van Livingstone Jan Thiel Beach Resort, de rest deden.
 
Deze blog tikte ik op het moment dat ik online had ingecheckt voor mijn vlucht naar Schiphol. Wetende dat de heerlijke hectiek met Feyenoord-Ajax weer voor me zou losbarsten. Maar vooral wetende dat ik snel weer terug wil naar Curaçao, een eiland dat ik iedereen kan aanraden, die op zoek is naar ontspanning, zon en oneindig veel vertier!
 
Mike Verweij